مامان ها بخوانند.

سلام مامان هاي خوب.يك خواهشي دارم از همه تون.همه اونهايي كه فكر ميكنند عزيز دردونه بار اوردن بچه هاشون كار خوبيه و مايه افتخارشون هم هست.لطفا نكنيد اين كار رو.ظلم بزرگي در حق كودكان تون ميكنيد. خواهش ميكنم به عواقب كارتان در بزرگسالي فرزند عزيز تر از جانتان فكر كنيد...

اينا رو نوشتم.چون خيلي دلم براي اين بچه هاي بي گناه ميسوزه.ديروز رفتم مهد پارسا,جلسه اوليا و مربي بود.بيشتر مامان ها از غذا خوردن بچه هاشون در خونه شاكي بودند.اما مربي ميگفت توي مهد خوب غذا ميخورند.لطفا براي غذا دادن دنبال كودك دلبندتان راه نرويد.لطفا اجازه دهيد كارهاي شخصي شان را خودشان انجام دهند.صبوري كنيد و اموزش دهيد.از او بخواهيد وسايلش را خودش جمع كند.ملتمسانه از شما ميخواهم كه كودكاني مقتدر و مستقل بار بياوريد.اينده كودكتان از بدو تولد در دستان شماست و صد البته اينده كشور و مردم مان در دستان كودكان امروز و جوانان فرداي ما.من خودم يك دختر لوس و دردانه ي كار نابلد بودم.سال اول دانشگاه و دوري از خانه بسيار رنجم داد هميشه كنار دوستان خوب و با تجربه و مستقلم احساس كمبود ميكردم.اگر چه اين حالت ديري نپاييد و اونها كمكم كردند و رشد كردم و بزرگ شدم و باليدم و از خدا و اونها سپاسگذارم تا ابد.اما شايد كودكان ما مثل من خوش شانس نباشند و اسيب هاي جدي بخورند.پس درخواست من اين است به فرزند خود صبوري براي به دست اوردن چيزي و هدفي را بياموزيد.اماده كردن هر انچه او ميخواهد شايد لذت بخش تر و راحت ترين كار باشد اما براي كودك شما چه احساسي را به ارمغان خواهد اورد؟؟؟!!!

به كودكانمان و اينده انها احترام بگذاريم.Please.